تصمیم گرفتم از فردا نماز رو شروع کنم ، هر چند من اینقدر پرونده سیاهی دارم که نمی‌دونم اصن نماز بخونم یانه؟ ولی فکر میکنم نماز یه دستگیر خیلی قوی و مطمئنی هست.
یه تغییر دیگه هم اینکه ، کار انجام بدم ، کار خونه ، هنری ، یا کتاب بخونم و.
یا با بهار برم بیرون . بیرون خیلی خوبه روحیه آدمو عوض می‌کنه ، انرژی میده.
ولی بالاخره امروز بعد از روزهای طولانی به صورتم رسیدم
از خودم خجالت کشیدم که اینقدر نسبت به صورتم بی خیالم. چهرم غلط اندازه ،فکر میکنن مجردم .
اوووٓه چقدر کار و برنامه هست ولی کی حال داره این همه راهو بره ؟؟
خدایا توان بده
درباره این سایت